صنايع و معادن

صنايع استان اردبيل در دو گروه صنايع دستي و صنايع ماشيني قابل بررسي است. صنايع دستي استان اردبيل بيش تر توسط عشاير و ساكنان شهرها و روستاهاي كوچك منطقه صورت مي گيرد. از مهم ترين صنايع دستي اين استان مي‎توان به گليم، ‌مسند، شال بافي، بافت جوراب‎هاي پشمي، قلاب بافي، پشتي بافي، خورجين بافي، جاجيم، ورني و بافته ‎هاي عشايري اشاره كرد. صنايع ماشيني اين منطقه نيز در راستاي مواد اوليه موجود در معادن استان شكل گرفته اند. توجه به ويژگي هاي زمين شناسي و ساختاري تنوع منابع معدني استان اردبيل در خور توجه است. در بخش شمالي استان ، دشت مغان بخشي از حوضه هيدروكربوري گسترده اي است كه از گرگان تا حاشيه جنوبي درياي خزر و شمال استان اردبيل ادامه دارد.
در قسمت جنوب شرقي استان (ماسوله ، خلخال ) در رسوبات تخريبي - كربناتي آثاري از كاني سازي سرب ، روي ، مس ، باريت …… ديده شده است. در بخش وسيعي از استان ، ولگانيسم شده سنوزوئيك و هم چنين گرانيتوئيدهاي نفوذي اين زمان كه همراه با محلولهاي هيدروترمالي و دگرساني پيشرفته بوده سبب انباشت ذخاير فلزي مس ، سرب ، روي ، طلا شده است. نواحي مورد نظر بخشي از نوار مس دارد قفقاز - سونگون است كه از طريق قوشه داغ، سيلان،مجدر،هشتجين، تامقطع طارم زنجان ادامه مي يابد.