مشخصات جغرافيايي

استان چهار محال و بختياري در قلمرو مركزي رشته كوه هاي زاگرس بين پيش كوه‎هاي داخلي و استان اصفهان استقرار يافته است. اين استان از شمال و شرق به استان اصفهان، از غرب به استان خوزستان و از جنوب به استان كهگيلويه و بوير احمد محدود است. استان چهار محال و بختياري بين 31 درجه و 14 دقيقه تا 32 درجه و 47 دقيقه ي پهناي شمالي و 59 درجه و 49 دقيقه تا 51 درجه و 24 دقيقه ي درازاي خاوري قرار گرفته است. اين استان منطقه اي كوهستاني است كه نزديك به 80 درصد آن را كوه ها و تپه ها در برگرفته اند. امتداد كوه ها از شمال باختر به جنوب خاوري بوده و هر چه از باختر به طرف خاور نزديك تر مي شويم از ميزان ارتفاعات و تراكم كوه ها كاسته شده و به دره هاي باز و دشت هاي نسبتا وسيع هم چون دشت لار (زار )، فرادبند، لردگان، كيار، گندمان، ميزدج ختم مي شود. براساس آخرين تقسيمات كشوري؛ استان چهارمحال و بختياري 6 شهرستان دارد كه مشتمل بر شهر كرد، بروجن، لردگان، فارسان, كوهرنگ (چلگرد) و اردل است. بر اساس آخرين تقسيمات كشوري سال 1375 جمعيت اين منطقه حدود 763912 نفر بوده است. استان چهار محال و بختياري منطقه اي عشايري است. نوع زندگي، آداب و رسوم حاكم بر جامعه بختياري و ساخت و بافت روستاها مبين نظام هاي كهنه و نو عشايري درمنطقه است كه از جمله جاذبه هاي اجتماعي و فرهنگي اين منطقه به شمار مي آيند.